Als prille twintiger verbleef Baertsoen gedurende lange tijd in de Schelderegio. Hij leerde er Jacques Rosseels en Isidore Meyers kennen, respectievelijk directeur en leraar van de Dendermondse Academie voor Schone Kunsten. Ze waren de hoofdfiguren van de Dendermondse School, waarvan het oeuvre wordt gekenmerkt door een getemperd licht en een melancholische kijk op het landschap, uitgedrukt via het gebruik van grijstonen. Hun invloed op Baertsoen was aanzienlijk. Zijn Gezicht in de omgeving van Dendermonde toont de Dender net voor die de stad binnenstroomt. In het schilderij overheersen gedempte, groengrijze tinten