In 1893-95 werkte Baertsoen frequent in Nieuwpoort. In de buurt van de stad trok een enigmatische, lange witte muur zijn aandacht, die hij op doek vereeuwigde. Georges Rodenbach zag De witte muur, Vlaanderen op de Salon van de Société Nationale van 1894 en was er diep van onder de indruk. Na afloop van de tentoonstelling kreeg het werk een prominente plaats in zijn woning in Parijs. Rodenbach schreef aan Baertsoen dat hij hield van het werk als van ‘een vriend met wie ik samenleef, ik hou ervan als van een dierbaar landschap waarin mijn ogen graag ronddwalen’