Tussen de vele obscure locaties in Baertsoens werk vinden we een aantal Gentse arbeiderswijken, zoals de beluiken Veergrep en Luizengevecht, op een boogscheut van zijn eigen atelierwoning. Baertsoen observeerde op een afstandelijke manier, niet zozeer letterlijk, door het schilderen vanop de overliggende Bijlokekaai, als wel figuurlijk, door het achterwege laten van de eigenlijke bewoners, de verpauperde arbeidersklasse. Bij de aankoop van het Luizengevecht onder de sneeuw door het Luikse museum noemde de socialistische krant Vooruit – doorgaans nochtans lovend over Baertsoens werk – het doek ‘duister, vuil, akelig en doodsch, en waarop geen mensch in de wereld kunst kan vinden’. Baertsoens werk leunt aan bij het zogenaamde intimisme, dat verstilde, doordeweekse banaliteit esthetisch afbeeldt